FINXIRMAQ

f.
1. Havanı burun deşiklərindən güclə buraxmaqla səs çıxarmaq. İnək fınxırır.
– Buğa fınxırıb dik ayağa qalxdı. M.Rzaquluzadə.
At fınxırıb iki dal ayaqları üstə göyə qalxdı. Koroğlu”.

2. Səs çıxara-çıxara havanı, buxarı, yaxud işlənmiş qazı kəsik-kəsik bayıra buraxmaq.
“Qaz” maşını… fınxıraraq öz yoluna davam edir… H.Seyidbəyli.

FINXIRMA
FINXIRTI

Digər lüğətlərdə