FƏQƏT

bağl. [ ər. ] Lakin, amma. Söz verdi, fəqət gəlmədi. Xəbəri var, fəqət demək istəmir.
[Zaqs müdiri:] Adam evdə, – dedi, – əsəbiləşə bilər, bəlkə dalaşar da, fəqət dörd-beş illik bir ailə həyatını pozmaz. S.Hüseyn.
Gənclərin sevdiyi gözəl bahardır; Fəqət hər mövsümün bir dadı vardır. M.Müşfiq.

// Ancaq, yalnız.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • FƏQƏT fəqət bax amma
FƏQƏRƏ
FƏQİR

Digər lüğətlərdə