GÜDÜX’

I
(Tovuz)
yersiz danışan, sözünün yerini bilməyən. – Fatma güdüy adamdı, heş sözü:n yerini bilmir
II
(Goranboy)
koğuş
III
(Tovuz)
gödək. – Güdüx’ quyrux inəx’ öədəyə tüşüf
IV
(Gədəbəy, Xanlar)
yarıtmaz. – Güdüx’ iş tutmağ elə səniη peşəηdi (Xanlar)
GÜDÜ
GÜDÜKÇÜ