(Başkeçid, Borçalı, Çənbərək, Füzuli, Gədəbəy, Qazax, Mingəçevir, Zəngilan) ağacın içini ovaraq düzəldilmiş böyük həcmli taxıl qabı
(Basarkeçər) boyunduruğu arabanın qollarına bağlayan, bərkidən ağac, qayış və ya zəncir. – Ho:, əylə, boyunduruğun godası tüşüf, qayış öküzün tərəfinə
(Dərbənd) taxtabiti. – Godireg qarannuğda çux gelər
(Qəbələ, Mingəçevir) kiçik ot tayası. – Bəşir üç gündə beş-altı godman ot çalmışdı (Qəbələ)
(Borçalı, Zəngilan) uzunmüddətli yağışın kəsməsi üçün bəzədilib qapı-qapı gəzdirilən güzgü və çömçə (köhnə adətlərdən birinin adı)
(Qəbələ, Lənkəran, Oğuz, Salyan) bax qoduş. – Bir goduş qatığı yi:b diyir ki, ajam (Oğuz)
(Bakı) meyvə qurdu
(Əli Bayramlı, Salyan) bax göyala. – Qarpız, yemiş, gündüg goğaladı (Salyan)
(Saatlı) kök (adam)
I (Basarkeçər) evin damında eninə qoyulan ağac. – Damın gondunun biri əysikdi II (Borçalı) çənbər, pərçim, dəmir bənd
(Hamamlı) arabanın qollarını birləşdirən enli taxta. – Haravada iki gop olur: biri qavax gopu, biri dal gopu
(Basarkeçər) kök, dolu (adam). – Bu yaman gopallı adamdı
(Şərur) bax gapban
(Ordubad) iri, kök (adam)
(Salyan, Zəngilan) körpə quzu saxlanılan çəpərlənmiş yer. – Goraya xirdə quzuları salıllar (Zəngilan)
(İmişli) qəbiristanlıq. – Bı yer go:rasannığeymış
(Cəbrayıl, Zəngilan) pis
(Ağdam, Bakı, Cəbrayıl, Cəlilabad, Kəlbəcər, Qarakilsə, Salyan) xəncərşəkilli iri bıçaq. – Vəli gordeynan qoyunun başını kəsdi (Cəbrayıl)
(Çənbərək) həddindən çox ağır. – Gordahat gırdını traxdor çəkəmmədi
(Xaçmaz) alov. – Pionerrər elə tonqal qalamışdılar ki, gorgor göyə çatırdı
(Borçalı, Çənbərək) şumlanmış sahələrin arasında qalan xam yer. – Əkin yerinin daşı:n ayırtdı:rıx, gorsa tökürüx’; – Gedəx’ gorsun otunu yolax (Çənbər
(Zəngilan) şırım. – Gorsa taxıl səpilir
(Şəki) bax go:rsannığ. – Ho görduğun yer go:rsandıx yeridi
(Çənbərək) kobud. – Yavanıη sapı gorvutdu
(Çənbərək) uşaq oyunu adı. – Gəliη gedəx’ gosallahmındılı oynuyax
(Quba) xışın ucuna keçirilən ucu nazik və iti dəmir. – Məmməd dayi go:- suni itiləmegçün dəmirçiyə gitdi
(Bakı) tövlə
(Bakı) qamçı
(Çənbərək) qanqal kökü. – Boz qanqalın kökünə govux deyillər
(Hamamlı) döyüldükdən sonra taxılın arasında qalan əzilməmiş sünbül. – Gozarı bir yerə tofla, tezədən döyəx’
(Təbriz) tayfa. – Qaçabəyli göbəyi indi təxtəqapı olupdi
(Zəngilan) böyrək. – Həkimlər de:r ki, göbələyində daş var
(Oğuz) bax köbər
(Cəbrayıl) bax göbələx’
(Şuşa) bax god
(Bakı) 1. qarın 2. mədə
(Basarkeçər, Tovuz, Zəngilan) bax gödəkcə. – Elə gödəx’cə də gərix’ kimi olur, arvatdar geyir onu (Basarkeçər)
(Kürdəmir) qolsuz sırıqlı (qadın üçün)
(Qazax) çoxbilmiş
(Bakı, Salyan, Yardımlı) 1. çoxyeyən, qarınqulu (Bakı) 2. tamahkar (Salyan). – Nurılla yaman gödəlbə adamdı (Salyan); – Bı uşağ çox gödəllədi (Yardıml
(Ağdam, Bakı, Bolnisi, Mingəçevir, Şəmkir, Tovuz) bax gödə. – O boyda yiməyi gödəninə hancarı sığışdırdın (Tovuz)
(Şəmkir, Tovuz) düz bağırsaq. – Gödənbağırsağı itdərə tulla, tişdərni dəyişsinnər
(Füzuli) bax gödənbağırsax. – Bağırsıx cürbəcürdü: şirin bağırsıx, ajı bağırsıx, gödənbağırsıx
(Kürdəmir) bax gödəlbə
(Xanlar) bax göbəlbə
(Qazax) bax gödəlbə
(Qax) kiçik kötük
(Quba) çox işlənməkdən gödəlmiş, kiçilmiş alət
(Qax) yağda bişirilən xəmir xörəklərindən birinin adı
(Cəlilabad, Lənkəran) bax qoduş. – Gödüşin içində bi az do:ğa var (Cəlilabad)