GÜNBƏGÜN

zərf Gündən-günə, gün keçdikcə; tədricən, günü-gündən, get-gedə. Günbəgün arıqlamaq. Vəziyyət günbəgün yaxşılaşır.
– Günbəgün əskilib şövkəti, şanı; İxtiyarı gedən bəs ağlamazmı? M.V.Vidadi.
Səni sevən, cavan olur günbəgün; Qarımaz, qocalmaz, tər-taza gedər. M.P.Vaqif.

Etimologiya

  • GÜNBƏGÜN Gün sözünün təkrarından və bə bağlama vasitəsindən törəyib. Gün bi­zim sözdür, bə isə farscadır. Necə gəlib girib araya? Niyə dəlmədeşik, az-maz, qar­
GÜNBƏDLİ
GÜNBƏZ

Digər lüğətlərdə