həcz
[ər.] сущ. куьгьн. 1. кьуна хуьн, кьун; 2. тулкӀ, тулкӀ авун.
ə. 1) tutub saxlama; tutma; 2) müsadirə
dövlət satınalması; rekvizisiya; müstəsna hallarda, xüsusi zərurət olduqda və fövqəladə vəziyyətdə (müharibə, təcavüz, təbii fəlakət, epidemiya və s