HƏNİRTİ

is. Canlı səsinə oxşar yavaş səs, qulağa dəyən anlaşılmaz səs. Uzaqdan hənirti eşitmək.
– Gözləyirdim durub da pusquda mən; O da duydu hənirtimi birdən. A.Səhhət.
Heyrətlə baxırdı uzaq-yaxına; Təbiət qoynunda bir hənirti var. A.Şaiq.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • HƏNİRTİ xışıltı — səs
  • HƏNİRTİ pıçıltı

Etimologiya

  • HƏNİRTİ Alınma sözdür, “hənir”, “nəfəs” deməkdir, “hənir-i-ni kəs” deyirik. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
HƏNİR
HƏNUZ

Digər lüğətlərdə