HƏVƏSKARLIQ

is.
1. Bir şeyə, bir işə həvəsi, meyli olma; həvəs, meyil, maraq göstərmə.
2. məc. Xüsusi hazırlığı, biliyi olmadan hər hansı bir sənətlə, elmlə məşğul olma, ona böyük maraq göstərmə.
// məc. Bir şeyə səthi münasibət, lazımi xüsusi bilik olmaması.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • HƏVƏSKARLIQ diletantlıq
  • HƏVƏSKARLIQ meyllilik — şövqlülük — könüllülük — maraqlılıq
HƏVƏSKAR
HƏVƏSLƏNDİRİCİ

Digər lüğətlərdə

-ын-(я) апоге́й воскорми́ть второразря́дник гуля́й-го́род скотосырьё Тойо́та а́вгиевы конюшни куклукскла́новец накаля́каться от себя́ подла́тываться тихоокеа́нский фон bed-sit Bucentaur developmental Indian light kapok-tree mandolin mass formation барбарис драга нелётный уводить