HƏZƏRAT

is. [ ər. “həzrət” söz. cəmi] köhn. Həzrətlər, cənablar, ağalar.
Qurbani həzəratın sözünü sındırmadı. Qurbani”.
[Məşədi Qadir:] Ya şeyx, buyurun, həzəratı məsələdən agah edin. T.Ş.Simurq.

// köhn. Bir məclisdə, toplanışda və s.
-də iştirak edən, hazır olan adamlara xitab, müraciət məqamında işlədilir – cənablar.
[Rüstəm bəy:] Həzərat! Əhvalat özünüzə məlumdur. Ü.Hacıbəyov.
[Mansur:] Həzərat, bir fikrim vardır ki, bu şəhərdən gedəm. C.Cabbarlı.

Etimologiya

  • HƏZƏRAT Ərəbcə həzrət (hüzurda olan, hörmətli) sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
HƏZƏR
HƏZİN

Digər lüğətlərdə

алломо́рф биосенсо́рный звукопоглоще́ние неопределённый притача́ть сли́вка крестья́нствовать седли́стый синкли́т лжа литонья all Brazilian chapter clarion green gill high-sounding host liner pool missish periodical unpardoned гнильца зверобойный темноватый