n dilç. 1. idiom (bir dilə xas olan və mənası tərkib hissələrini təşkil edən sözlərin ayrı-ayrılıqda götürülən mənası ilə düz gəlməyən sabit söz birləşməsi); the popular / religious / classical ~s populyar / dini / klassik idiomlar; The Azerbaijani and the English idioms have very different characters Azərbaycan və ingilis idiomları arasında müxtəlif xüsusiyyətlər var; 2. dilç. şivə, ləhcə; dil; the French ~ fransız dili; local ~ yerli şivə / ləhcə
[yun.] сущ. лингв. идиом, идиома (тек са чӀалаз хас тир, са чӀалай маса чӀалаз гьарфба-гьарф элкъурдамаз гафарин манаяр сад-садав такьадай гафарин кӀв
Tam oxu »сущ. лингв. идиом, идиома (неразложимый оборот речи, значение которого не совпадает со значением составляющих его слов, взятых в отдельности)
Tam oxu »is. [yun.] dilç. Yalnız müəyyən bir dilə xas olan və mənası tərkib hissələrini təşkil edən sözlərin ayrı-ayrılıqda götürülən mənası ilə düz gəlməyən,
Tam oxu »