KÖÇƏBƏ

sif. Bir yerdə məskən salmayıb, daim yurdunu dəyişən; köçəri, bədəvi. Köçəbə adam.
– Amma köçəbə tayfalar arasında… qudalıq əvəzinə nişanbazlıq adəti vardır. R.Əfəndiyev.

// İs. mənasında.
[Ahuramazda:] Divlərə xidmət edən köçəbələrdir, özləri əkməz, başqalarının da əkinini tapdalar. Çəmənzəminli.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • KÖÇƏBƏ KÖÇƏBƏ Amma köçəbə tayfalar arasında ..qudalıq əvəzinə nişanbazlıq adəti vardır (R.Əfəndiyev); BƏDƏVİ [İxtiyar:] Oğlum, mədəni aləmi nifrətlə buraxdın
KÖÇ-KÜLFƏTLİ
KÖÇƏKÖÇ

Digər lüğətlərdə