KÖÇƏL

is. məh.
1. bax közəl.
Xırmanın qabağında Kərbalının kürən atı bağlanmış, qabağına Maronun verdiyi dənli köçəl tökülmüşdü. S.Rəhimov.

2. Qarğıdalının dənələri çıxarıldıqdan sonra qalan hissəsi.
KÖÇƏKÖÇ
KÖÇƏRGİ

Digər lüğətlərdə

взмы́ленный выведе́ние вырази́тельность подслу́живание порази́нуть прогресси́вный фосфа́тный канниба́льский ката́ла локомоти́вный ниче́й отдои́ться погекта́рный Куяльник шалый accord anatomist pays de Cocaigne perusal pinprick weak брильянт мельничиха удел шпиговать