f. padşah kimi; şahanə
f. 1) şahlıq, padşahlıq etmə; 2) padşaha mənsub olan
f. padşah tərəfdarı; monarxist
f. padşah
f. bax pazəhr
f. 1) təmiz; 2) ləkəsiz, eyibsiz, nöqsansız; 3) saf, xalis, təmiz; 4) müqəddəs, mübarək, əziz
f. 1) paklığı sevən; təmizkar; 2) var-yoxunu sərf edən, var-yoxundan keçən
f. 1) hər şeyə yaxşı gözlə baxan, hər şeydə yaxşılıq görən; 2) qərəzsiz, həqiqət tərəfdarı; 3) qəlbi təmiz, təmiz ürəkli
f. «pak ətəkli» m. təmiz, namuslu, ismətli
f. bax pakzəmir
f. və ə. mömin, dindar
PAKE’TİQAD f. və ə. etiqadlı, təmiz
f. 1) təmiz, pak; 2) ləkəsiz, xalis, saf; 3) gözəl
f. və ə. təmiz təbiətli, incə ədalı
f. və ə. bax pakməşrəb
f. və ə. səsi xoşa gələn; xoşavaz
f. və ə. bax paktinət
f. və ə. gözəl xasiyyətli; xoşəda
f. və ə. mənşəcə təmiz, nəcib
f. və ə. 1) şorgöz olmayan, ehtiras gözü ilə baxmayan, təmiz gözlə baxan; 2) namuslu
f. təmiz adam, zatı təmiz
f. və ə. pak sifətli, yaxşı əxlaqlı
f. və ə. mənəvi cəhətdən pak olan, təmiz mənəviyyatlı
f. və ə. 1) xoşrəftar; 2) təmiz əxlaqlı, əxlaqı gözəl
f. və ə. təmiz, hiyləsiz
f. və ə. zatı təmiz, nəcib
f. 1) əsil-nəcabətli; 2) qanuni kəbindən doğulmuş uşaq
f. və ə. ürəyi pak, təmiz ürəkli, saf ürəkli
f. 1) minik heyvanlarının belinə qoyulan primitiv yəhər; 2) hambalların dallarına qoyduqları yastıq
f. 1) palan tikən usta; 2) iri qıyıq; çuvalduz
f. 1) xalta, boyunluq; 2) m. əlaqə
f. nişasta və şəkərdən bişirilib soyuq halda yeyilən yemək; paltava
f. bax paymal
PANƏHAD(Ə) f. ayaq qoymuş, varid olmuş, daxil olmuş
f. beş yüz
f. izləmə, təqib
f. ayaqqabı
PARƏ1 f. 1) parça, para, tikə, hissə; 2) ədəd; 3) az, azacıq, bir az; 4) bölük, bölmə; 5) ayın ilk gecələrində Ayın oraq kimi görünən şəkli
f. parça-parça, tikə-tikə
PARS1 f. fars (xalq). PARS2 f. pələngə oxşayan yırtıcı heyvan. PARS3 f. itin hürməsi. PARS4 f. atəşpərəst
f. zahid, abid
f. farsca
PAS(İ)BAN f. gözətçi, qarovulçu
f. 1) saçılmış, səpələnmiş; 2) dağılmış, sökülmüş
f. ayaq. Payi-mələx çəyirtkə ayağı (qarışqa tərəfindən Süleyman peyğəmbərə hədiyyə edilmişdir); payi-piyadə ayaqla, piyada; payi-dar dar ağacının altı
f. 1) axır, son, nəhayət; 2) uc, kənar
f. 1) ayağıbağlı; 2) m. dustaq, məhbus; 3) m. əsir
f. 1) ayağıbağlı; 2) m. əlaqəli, əlaqədar