ə. «dehqan» c. əsli f. kəndlilər
ə. «dəhliz» c. əsli f. dəhlizlər
f. bax dəhən
f. kənd yerləri
f. ağız
f. 1) küçə qapısı ilə pilləkən arasında aralıq yer; 2) böyük otağın yanındakı kiçik otaq; 3) koridor; 4) qulağın içindəki boşluq; orta qulaq
DƏHNA’ ə. səhra, çöl
ə. 1) zaman, vaxt, dövr; 2) dünya, cahan, aləm; 3) m. tale, fələk. Dəhri-fəna puç, fani dünya
f. 1) ağac doğramaq, budamaq və s. üçün işlədilən kəsici alət; 2) çapacaq; 3) ətdöyən, qiyməkeş
ə. 1) zamana məxsus; 2) axirətə inanmayan; 3) ateist; materialist
f. on yaşında
ə. qorxu, təhlükə, xof
ə. və f. dəhşət doğuran, qorxunc, dəhşətli
ə. və f. dəhşətə gətirən, qorxudan, qorxunc
ə. və f. qorxulu, qorxunc
ə. və f. dəhşətli görünən, qorxunc
ə. və f. dəhşət törədən, dəhşətli
f. onuncu
f. onda bir (kəndlilərin mülkədarlara verdikləri natural vergi)
ə. başqasının işinə qarışma
ə. 1) kiməsə pənah aparan; 2) yad (adam)
ə. 1) müdaxilə etmə, qarışma; 2) aid olma; aidlik; 3) gəlir, mədaxil, qazanc; 4) dəxil (pul yığılan yeşik, mücrü və s
f. 1) məzar, türbə; 2) daxma
ə. «dükan» c. dükanlar
f. 1) dağ keçisi, vəhşi keçi; 2) səki; 3) tövlə, pəyə
DƏQA(Y)İQ ə. «dəqiqə» c. 1) dəqiqələr; 2) incə işlər, zərif əməllər; dəqiqləşdirmələr
ə. 1) incə, zərif, nazik; 2) sərrast, dürüst
ə. 1) saatın altmışda bir hissəsi; 2) sadiqlik, vəfalılıq
ə. və f. bax dəqiqəşümar
ə. və f. saatın dəqiqəni göstərən böyük əqrəbi
ə. və f. incədən incəni seçən, hər şeyin vaxtını bilən
ə. dəqiq şeyə aid olan, dəqiq olan
ə. vurma, döymə; vurulma, döyülmə
ə. qapını vurma, döymə, tıqqıldatma; qapının döyülməsi
ə. «dəlil» c. dəlillər, sübutlar
ə. naz, işvə, şivə
ə. 1) yol göstərmə, rəhbərlik etmə; 2) sübut
ə. 1) əsas; özək; 2) dəstavüz, arqument, sübut; 3) nişan, əlamət
ə. əsasən dərvişlərin geydikləri köhnə və yamaqlı üst geyimi
ə. və f. dəlq geymiş
ə. bərbər, dəllək
ə. və f. dəllək dükanı; bərbərxana
ə. alıcı ilə satıcı arasında vasitəçilik edən
ə. və əsli a. dəllalların yığışdığı yer
ə. dəllallara verilən haqq, dəllal haqqı
ə. 1) vedrə, satıl, dolça; 2) İran şəmsi təqviminin 11-ci ayı (22 fevral-22 mart)
DƏM1 f. 1) nəfəs çəkmə, nəfəs; 2) zaman, an; 3) ah. Dəmi-sərd dərin ah. DƏM2 ə. qan. DƏM3 ə. söhbət. DƏM’ ə
f. 1) dəqiqəbədəqiqə, anbaan; 2) xoşnəfəs, nəfəsi təsirli olan
f. bax dəmü dəstgah