ə. və f. qeyrətkeşliklə, qeyrətlə
ə. 1) azyaşlı və ya xəstə şəxsə nəzarət edən adam; 2) Allahın gözəl adlarından biri
QƏZA’1 ə. 1) bax qəzavü qədər; 2) bədbəxt hadisə; 3) qazının hökmü; 4) vilayətə daxil olan inzibati-ərazi bölgüsü; 5) müəyyən bir işin öz vaxtında dey
ə. qəsdən olmayaraq, qəza nəticəsində
ə. 1) ceyran balası, cüyür; 2) m. gözəl, qəşəng göz
ə. 1) dişi ceyran, dişi ceyran balası; 2) dişi ceyranın gözü; 3) m. dişi ceyranın gözü kimi gözəl göz
ə. və f. təsadüfən, qəsdən olmayaraq
ə. «qəzrif» c. qığırdaqlar
ə. bax qəzəvat
ə. 1) qazılıq; 2) bax qəzavətxanə (2-ci mənada)
ə. və f. 1) dini məhkəmə; 2) qazı idarəsi
ə. insanın başına gələn hadisə
ə. «qəziyyə» c. problemlər, müşkül məsələlər
ə. və f. qəzaya uğramış, qəza nəticəsində xarab olmuş
ə. bax qəzəbnak
ə. hiddət, acıq
ə. və f. acıqlı, qəzəbli
ə. 1) əsasən aşiqanə məzmunlu lirik şeir növü; 2) qadınlara nəvaziş etmə; 3) mazaqlaşma, müaşiqə, dilxoşluq
ə. və f. qəzəl deyən, qəzəl yazan
ə. və f. 1) qəzəl oxuyan // qəzəl yazan, qəzəl şairi; 2) m. ahəngdar
ə. «qəzəl» c. 1) qəzəllər; 2) bir şairin qəzəllər külliyyatı
ə. və f. qəzəl yazan şair
ə. 1) aslan, şir; 2) m. qəhrəman, igid, cəsur
ə. və f. aslan kimi, şir kimi
ə. 1) dini müharibə; 2) XIX əsrin birinci yarısında Qafqaz xalqlarının çarizmə qarşı apardıqları müharibəyə verilən ad
ə. qəzaya aid olan, cihadla əlaqədar olan
ə. 1) incə budaq; fidan; 2) kişi tənasül orqanı
ə. bol, çoxlu
ə. 1) çətin məsələ, müşkül iş, problem; 2) qərar; 3) hadisə, təsadüf
ə. qığırdaq
ə. 1) din uğrunda aparılan müharibə, cihad; 2) müharibə; basqın
ə. xam ipək
ə. çox qəzəl oxuyan, qəzəli çox sevən
ə. 1) ipəkçi; 2) iplik toxuyan; 3) hörümçək; 4) m. aravuran, araqarışdıran
ə. bax qüfl
ə. bax qilaf
ə. bax qilman
ə. 1) bitum, qara saqqız; 2) m. qara
ə. mamalıq
ə. günaşırı. Qibbi-möhriq iki gündən bir və ya günaşırı tutan qızdırma
ə. 1) günaşırı, iki gündən bir; 2) arabir, aradabir, hərdənbir
ə. tərəf, cəhət
ə. 1) cənub; 2) cənub küləyi, qiblə yeli; 3) namaz qılarkən müsəlmanların üzlərini çevirdikdəri tərəf; 4) pənah aparılan yer
ə. və f. 1) qiblə yeri, qiblə tərəfi; 2) pərəstiş edilən, çox hörmətli; 3) İran padşahlarına xitab edilərkən işlədilən söz
ə. və f. ey qibləgahım! ey pərəstiş etdiyim!
ə. və f. «qibləni göstərən» kompas
ə. 1) qədim misirli(lər); 2) misirli xristian
ə. 1) həsəd; özgəsində olan gözəl xassəni, vardövləti arzulama; 2) sevinc, məmnuniyyət
ə. və f. bax qibtəkeş
ə. və f. qibtəyə səbəb olan, qibtə doğuran