KÜNBƏD, KÜNBƏZ f. 1) qübbə, yarımdairə şəklində tavan; 2) göy qübbəsi; 3) böyük, girdə qovuq
f. bucaq, guşə
KÜND1 f. 1) biçinsiz, kobud; 2) küt, kəsməyən; 3) saatın dala qalması; 4) m. qoçaq, cəsur, igid. KÜND2 f
f. 1) dustaqların ayağına vurulan bənd, bağ; 2) yaymaq və yastılamaq üçün girdə şəklə salınmış xəmir parçası
ə. 1) dünya, aləm; 2) bax künfəyəkun
ə. xaraba, alt-üst, darmadağın
ə. 1) bir şeyin sonu, ən son nöqtəsi; 2) fəlsəfədə: mahiyyət
f. atəşgədə, atəşgah
ə. gizli xəzinə
ə. «kənz» c. xəzinələr, dəfinələr
ə. ərəblərdə «əbu», «ibn» və ya «ümm» sözləri ilə başlanan ləqəb
KÜR(Ə)1 ə. 1) mədən ocağı, dəmirçi kürəsi; 2) xörək bişirmək üçün dəmirdən və ya palçıqdan qayrılmış kiçik ocaq; 3) yeraltı su yatağı
ə. qəm, qüssə, kədər, dərd, qayğı
ə. və f. dəmirçinin, çörəkbişirənin və b. ocaq olan otağı
KÜRƏMA’ ə. «kərim» c. kərimlər
ə. kürəşəkilli, girdə
ə. yumruluq, yuvarlaqlıq
f. əlini döşünə qoyub birisinin qarşısında baş əymə; təzim
ə. əllə yazılan kitabın səkkiz səhifədən ibarət hissəsi
ə. 1) səma, göy; 2) m. ilahi; Allah
ə. 1) bir neçə pilləli oturacaq // müəllim və ya natiqin oturduğu yer; 2) taxt; 3) mərkəz; 4) ərşin altındakı göy təbəqəsi
ə. 1) təkrarlama, bir şeyin bir-birinin ardınca olması; 2) yüz min
ə. uşaq xəstəliyi
ə. yeyən-içən
KÜST(ÜVAN) f. pəhləvanların bellərinə bağladıqları ip
f. arsız, həyasız, sırtıq, üzlü
f. arsızcasına, həyasızcasına, sırtıqcasına
ə. günəşin tutulması
ə. «kəsr» c. 1) nöqsanlar, kəsirlər; 2) riyaziyyatda: kəsrlər
f. öldürən, öldürücü
f. olmüş, öldürülmüş
f. güləşmə
f. qısa, gödək
ə. 1) iri metal, qiymətli daş və s. parçası; 2) yığın; 3) əməkçi xalq, əhali
ə. kütləyə mənsub olan, geniş xalq kütləsinə aid olan
ə. «katib» c. katiblər
ə. «kitab» c. kitablar. Kütübi-səmaviyyə Allah tərəfindən nazil olunmuş kitablar
KÜ’US ə. «kə’s» c. kasalar, piyalələr
Q1 ə. ərəb əlifbasının 21-ci, fars və əski Azərbaycan əlifbalarının 24-cü hərfi; əbcəd hesabında 100 rəqəmini ifadə edir
QAB1 ə. 1) məsafə, ara; 2) uzunluq ölçüsü. Qabi-gövseyn bax qabü qövseyn (1-ci mənada). QAB2 ə. çərçivə
ə. meşə, orman
ə. 1) qəbul edən, alan; 2) mümkün ola bilən; mümkün; 3) istedadı olan, istedadlı. Qabili-ehtiram hörmətli, hörmətə layiq; qabili-e’tiraz etiraz edilmə
ə. mamaça
ə. gələn ay
ə. alverdə aldadan
ə. keçmiş, keçən (zaman)
ə. 1) tutan, alan; 2) sıxan; 3) mədəsi qəbiz olan, qarnı işləməyən
QABİZÜL’ƏRVAH ə. canalan (Əzrailin adlarından biri)