QANUN1 ə. əsli y. 1) qayda; 2) ictimai və hüquqi münasibətlərin hər hansı sahəsini nizama salmaq üçün dövlət tərəfindən müəyyən edilən və hamı üçün mə
ə. və f. qanun gözləyən, qanuna tabe olan; qanuna müvafiq
ə. qanuna uyğun, qanun üzrə
ə. 1) qanuna mənsub, qanun əsasında olan; 2) qanunqayda qoyan adam
ə. 1) qanunauyğunluq, qanuni olma; qanunilik; 2) hökmün, qərarın və s. qanun qüvvəsinə minməsi
ə. və f. qanunlar məcəlləsi, qanunlar toplusu
ə. və f. bax qanunşünas (2-ci mənada)
ə. və f. 1) qanunlar mütəxəssisi olan hüquqşünas; 2) qanuna ciddi riayət edən
QAR1 ə. qara saqqız. QAR2 ə. mağara
QARE’ ə. 1) oxuyan, mütaliə edən; oxucu; 2) yaxşı Quran oxuyan
ə. böyük, yekə, qart (heyvan)
ə. çapqın, çapovul, talan, yağma(lama)
ə. və f. qarətçi
ə. kəndli, kəndçi
QARİB1 ə. 1) yaxınlaşdıran; 2) qayıq. QARİB2 ə. 1) boyun; 2) yal (at və s.-də)
ə. suda batan, suda qərq olan
QARİS1 ə. 1) yolan; 2) sancan // göynədən. QARİS2 ə. bərk, möhkəm (söyüş haqqında)
ə. Bəni-İsraildə var-dövləti ilə məşhur olan adamın adından m. həddindən artıq varlı, çox dövlətli
ə. zorla alan, qəsb edən, qəsbkar; mənimsəyən
ə. 1) məktub və s. aparıb-gətirən adam; 2) yola çıxan, yola düşən; 3) çalışan, cəhd edən; 4) elçi; 5) qısa, kəsə (yol); 6) qəsd edən, niyyət edən, məq
ə. kəskin, iti
QASİM1 ə. 1) bölən, bölüşdürən, bölücü; 2) şərik olan (dərdə); 3) riyaziyyatda: məxrəc. Qasimi-rizq ruzi bölən, canlıların, xüsusilə də insanların ruz
ə. 1) qısa, gödək; 2) nöqsanlı, naqis; 3) həddi-büluğa çatmamış; 4) gücsüz, zəif, aciz; 5) təsirsiz
ə. «əli gödək» 1) m. əlindən iş gəlməyən, bacarıqsız; 2) m. möhtac
ə. yəhər örtüyü
ə. və f. pərdəli, örtülü
ə. və f. 1) başqasının yəhər örtüyünü gəzdirən (adam); 2) m. birinə sədaqətlə qulluq edən, səmimi xidmət edən
QATE’ ə. 1) kəsən, qıran, üzən; 2) dayandıran, saxlayan; 3) qət edən; 4) iti, kəskin; 5) qəti, möhkəm (adam); 6) bərk, tünd (spirtli içki); 7) çəpər;
ə. yolkəsən, qaçaq
ə. bütün, hamı, tam
ə. 1) bütünlüklə, tamamilə; 2) əsla, heç
ə. məqsəd, arzu, niyyət
ə. 1) son, nəhayət, axır; 2) nəticə, məqsəd; 3) hədd, dərəcə; 4) çox, çoxlu
ə. 1) hazırda olmayan, gözdən uzaq olan; 2) olduğu yer məlum olmayan; 3) iştirak etməyən; olmayan; 4) qrammatikada: üçüncü şəxs
ə. və f. özü iştirak etmədən; qiyabi
ə. 1) deyən, söyləyən; 2) inanan; 3) etiraf edən, iqrar edən; 4) rəvayət edən, danışan; 5) razılıq verən; razı
ə. dərd, bəla, sıxıntı
ə. 1) ayaq üstdə duran; dayanan; 2) mövcud olan; olan; 3) bax qayimməqam; 4) dik duran; şaquli duran; 5) namaz qılan, namaz üstündə olan; 6) möhkəm, m
ə. 1) keçmişdə: uzun kağız üzərində yazılan əmrnamə; 2) bankın buraxdığı və pul yerinə işlədilən qiymətli kağız; 3) satılan mal siyahısı; 4) dəstə (qı
ə. 1) birinin yerini tutan, yerinə keçən; müavin; 2) hər hansı bir vəzifəni müvəqqəti icra edən; 3) qəzanı idarə edən inzibati məmur
ə. insan nəcisi
QAZ1 ə. 1) yamaq; 2) açar yeri; 3) dəlik, deşik. QAZ2 f. yarım dinar dəyərində pul vahidi
QAZƏ1 f. zolaq. QAZƏ2 f. qırmızı ənlik
ə. 1) yerinə yetirən, icra edən; 2) şəriət məhkəməsində hakim
ə. və f. qazı idarəsi, qazı divanxanası
ə. hər kəsin ehtiyaclarını yerinə yetirən (Allah nəzərdə tutulur)
ə. 1) qəzəvat döyüşündə qalib gələn; 2) qalib, fateh
ə. qəzəbli, hirsli, acıqlı
ə. 1) atan, tullayan; 2) söyüş söyən
ə. gəmirici