MƏTALE’ ə. «mətlə’» c. qəzəllərin ilk beytləri; mətlələr
ə. «mətləb» c. mətləblər
ə. dayanıqlıq, sabitlik, möhkəmlik // mətinlik
MƏTBU’1 ə. 1) fitri, təbii, anadangəlmə; 2) xoşa gələn, xoşagəlimli; 3) çap olunmuş; basılmış. MƏTBU’2 ə
ə. «mətbu’» c. 1) çap olunmuş əsərlər; 2) çap olunmuş qəzet, jurnal və s. toplusu
ə. 1) bişirilmiş (xörək haqqında); 2) qaynadılıb hazırlanmış (dərman haqqında)
ə. tabe olma; tabelik
MƏT’ƏBƏ ə. 1) yorğunluq, əzginlik; 2) çətinlik, ağırlıq
ə. yağış
ə. sönmüş, söndürülmüş
ə. üyüdülmüş, çəkilmiş (taxıl haqqında)
ə. 1) mətanətli, dayanıqlı, davamlı; 2) sözündən dönməyən, fikrini dəyişdirməyən; səbatlı
ə. minik və ya yük heyvanı
MƏTLƏ’ ə. 1) Günəşin və ya ulduzun doğması, çıxması; tülu; 2) Günəş və ya ulduzun doğduğu, çıxdığı yer; 3) qəzəlin ilk beyti
ə. 1) məqsəd, tələb, istək; 2) məsələ, mövzu
ə. nur mənbəyi, işıq qaynağı
ə. 1) tələb olunan, istənilən, arzu olunan; 2) alacaq, borcludan istəniləcək (pul haqqında)
MƏTMƏ’ ə. arzu olunan; meyil edilən
ə. 1) zirzəmi; 2) taxıl anbarı
ə. 1) kürək, dal, arxa; 2) tekst
ə. və f. əsəri tərtib edən; tekstoloq
ə. çalğıçı, sazanda
ə. 1) meşindən və s. hazırlanıb yəhərə asılan su qabı; 2) kimyada: kolba
ə. 1) atılan yer; 2) müzakirəyə qoyulan, müzakirə edilən (məsələ haqqında)
ə. uzaqlaşdırılmış, qovulmuş, rədd edilmiş
ə. 1) atılmış, tullanmış; 2) təyin edilmiş (vergi haqqında); 3) özülü atılmış, qurulmuş (bina haqqında); 4) riyaziyyatda: çıxılan (ədəd)
ə. bax mətrukə (1-ci və 2-ci mənalarda)
ə. «mətruk» c. ölən adamdan qalan şeylər
ə. 1) tərk edilmiş; 2) istifadə olunmayan; köhnəlmiş; 3) ərindən boşanmış dul qadın
ə. çəkinmə, ehtiyat etmə
ə. əsli f. «təraş» qırxılmış, təraş olunmuş (əsasən saqqal haqqında)
MƏ’TUF(Ə) ə. 1) əyilmiş, bir tərəfə doğru dönmüş; 2) ərəb qrammatikasında: bağlayıcı ilə birləşdirilmiş söz
MƏ’TUQ ə. bax mö’təq
MƏT’UN ə. taun xəstəliyinə tutulmuş
ə. bükülmüş, sarınmış, sarğılı
ə. bükülmə, sarınma
MƏ’VA ə. bax mə’vi. Mə’vayi-eşq eşq dünyası
ə. əmək haqqı, maaş
ə. və f. maaş alan, maaşla dolanan
ə. «maddə» c. maddələr
ə. «məvhibə» c. 1) vergilər; 2) bəxşişlər
MƏVAİD1 ə. «məvid» c. 1) vədlər; 2) vədələr. MƏVAİD2 ə. «məidə» c. 1) yemək düzülmüş süfrələr; 2) xörəklər
ə. «moizə» c. moizələr
ə. və f. bax məvaizxan
ə. və f. moizə edən, moizə oxuyan
ə. «mövkib» c. fəxri alaylar
MƏVAQE’ ə. «mövqe’» c. mövqelər
ə. «mövquf» c. vəqf olunmuşlar, bağışlanılmışlar
ə. «mövqit» c. təyin olunmuş vaxtlar, vədələr