ə. «millət» c. millətlər // xalqlar
ə. duz
ə. 1) əhali, xalq; 2) təriqət, məzhəb; 3) dini icma; cəmiyyət
ə. və f. 1) öz millətini başqa millətlərdən üstün tutan adam; şovinist; 2) bax millətpərvər
ə. və f. öz millətini sevən, millət tərəfdarı
ə. millətə aid olan, millətlə bağlı olan
ə. millətə mənsub olma
ə. 1) ərəb, fars və əski Azərbaycan əlifbalarında hərfinin adı; 2) əlamət, nişan
MİNA’1 ə. bax minə. Minayi-həqq Allahın olduğu göy. MİNA’2 ə. liman
ə. və f. mina kimi, mina rəngli; mavi, lacivərd
ə. və f. bax minasaz
ə. və f. bax minasazi
ə. Allahdan, tanrıdan
ə. 1) azan vermək üçün məscidlərin yanında və ya üstündə ucalan qüllə; 2) mayak
ə. və f. qızıl və s. qiymətli metallar üzərində mina ilə işləyən, naxış qazıyan zərgər, minaçı
ə. və f. minaçılıq
MİNBƏ’D ə. 1) sonra, sonradan; 2) bir daha, bundan sonra
ə. məsciddə mollanın, vaizin, xətibin və b. oturduğu hündür yer
f. 1) şüşə, büllur, şir; 2) mozaika, rəngarəng şüşə; 3) siferblat; 4) göy, səma, asiman
ə. «minnət» c. minnətlər
ə. 1) böyük, geniş, enli yol, şahrah; 2) plan, proqram; 3) üsul, tərz, qayda
ə. …görə …üzrə
MİNHEYSÜLMƏCMƏ’ ə. bütünlüklə, məcmu etibarilə
ə. dimdik
ə. dimdikvari, dimdik şəklində
ə. deşici cərrahiyyə aləti
ə. özünü mənən borclu bilmə
ə. və f. təşəkkür edən, yaxşılığı bilən; minnətçi
ə. və f. minnətdarlıq
ə. və f. minnət çəkən, özünü minnətçi bilən
ə. və f. minnət çəkmə, özünü minnətçi bilmə
ə. mişar, bıçqı
ə. mişar kimi dişləri olan; diş-diş
f. bax nimtənə
f. behişt, cənnət
ə. 1) surət, tərz, qayda; 2) yol, üsul
f. «əmir»dən. 1) başçı, rəis, rəhbər; 2) ağa, bəy; 3) seyid nəslindən olanların adlarının əvvəlinə artırılır
f. suvarma işlərini idarə edən adam
f. suvarma işlərini idarə etmə
f. «mir» c. başçılar, rəislər
ə. «mərrə» c. dəfələrlə, çox dəfə. Mirari-vəqt çox vaxt
ə. dəfələrlə; təkrarən
ə. ölən adamdan qalan mal, mülk və s
MİR’AT ə. güzgü, ayna
ə. dirsək
f. hökümətə, xəzinəyə aid olan
ə. nərdivan, pilləkən
f. və ə. «qəzəbin başçısı» cəllad
ə. teleskop
ə. gəmi lövbəri