f. əsli ə. «əmir» və f. «zadə» 1) şəxs adından sonra gəldikdə şahzadəlik, əvvəl gəldikdə isə rütbə bildirir; 2) savadlı adam; 3) yazı-pozu ilə məşğul
ə. əhd-peyman, qarşılıqlı vəd
ə. 1) nümunə; 2) oxşar, bənzər; 3) tay, bərabər; 4) naxış, şəkil; 5) əmr, fərman; 6) ərəb qrammatikasında: kök hərflərindən birincisi «vav» və ya «ye»
ə. çıraq, lampa, fənər
ə. bir şeyin doğruluğunu təsdiq edən şey, hadisə və s
ə. süzgəc, filtr
ə. bax mişk
ə. müşk qoxusu verən meyvə
ə. müşkə aid olan; müşklü
MİSKİN1 ə. 1) yoxsul, fağır, yazıq; 2) bacarıqsız, aciz. MİSKİN2 ə. və f. bax müşkin
ə. və f. miskinliklə, acizanə
ə. 4,65 qram ağırlıq ölçüsü
ə. deşik açmaq üçün alət; buruq
ə. cilalayıcı alət
ə. kimi; bənzər, oxşar. Misli-fəvvarə fəvvarə kimi; misli-lalə lalə kimi, qıpqırmızı; misli-ney ney kimi, tütək kimi
ə. mıx
ə. mıx kimi olan
MİSMƏ’ ə. eşitmə orqanı; qulaq
ə. 1) böyük şəhər; 2) ölkə, məmləkət
MİSRA’ ə. 1) qapı tayı, qapı layı; 2) şeirin bir sətri // yarımbeyt
ə. 1) misirli; 2) Misirə mənsub olan
ə. 1) dəymə, toxunma; 2) vaqe olma, baş vermə
MİSTƏR(Ə) ə. 1) xətkeş; 2) nazik karton üzərində sətirlər şəklində uzadılmış ipliklərdən ibarət olub, kağızın altına qoyularaq üstündən əllə basdıqda
f. qoyun
Mİ’ŞAR ə. onda bir (1/10)
MİŞ’ƏR ə. 1) duyğu, hiss; 2) dərk etmə, hiss etmə, duyma; 3) mərasim, ayin
f. qoyun dərisi; meşin
f. bax müşk. Mişki-Xəta(y) Çin müşkü (yaxşı keyfiyyətli müşk)
f. müşkə bulaşmış; müşklü, ətirli
ə. 1) çıraq qoyulan yer; 2) işıq salmaq üçün içinə yağ və fitil qoyulub yandırılan qab
f. bax mişkəfşan
f. müşk qoxulu; ətirli
f. müşksaçan; ətirsaçan
f. bax mişkin (2-ci mənada)
f. müşk kimi qara və ətirli
f. 1) müşk iyi verən; xoşiyli; 2) müşk rəngli; tünd-qara
f. və ə. qara qanadlı, qanadları müşk kimi qara olan
f. və ə. müşk kimi qara xalı olan; qara xallı
f. 1) müşk kimi ətirli və qara saçı olan, müşk saçlı; 2) gözəl // sevgili
f. müşk kimi təmiz, müşk kimi qara
f. müşk tökən, müşk kimi ətir saçan
ə. qaysı, ərik
ə. cərrah bıçağı
ə. 1) hal, görünüş, necəlik; 2) tapşırıq, iş
MİTRƏQ(Ə) ə. 1) dəyənək, zopa; 2) döyüş dəyənəyi; toxmaq; 3) çəkic
ə. «ma’» c. sular. Miyahi-harrə termal su, isti su
f. 1) ara, aralıq; 2) orta, ara; 3) bel, kürək
f. beli bağlı