SÜDA’ ə. baş ağrısı (xəstəlik)
ə. altılıq
ə. 1) astana, kandar; 2) şiş, donqarlıq
ə. altıda bir
SÜDUR1 ə. 1) zahir olma, hasil olma, baş vermə; 2) verilmə (əmr, fərman və s.). SÜDUR2 ə. «sədr» c. sədrlər
SÜƏDA’ ə. «səid» c. xoşbəxtlər
SÜFƏHA’ ə. «səfih» c. səfehlər, axmaqlar
SÜFƏRA’ ə. «səfir» c. səfirlər
ə. 1) küçə qapısının hər iki tərəfində oturmaq üçün səki; 2) karniz
ə. 1) alçaq, etibarsız; 2) aşağıda olan, aşağıdakı; 3) pərişan
ə. həqarətli
ə. «süfla» c. alçaq, pis şeylər
ə. 1) aşağıda olma; 2) alçaqlıq; 3) m. pəjmürdə, pərişan
ə. sarılıq, solğunluq
SÜFT(Ə) f. deşilmiş, dəlinmiş
ə. «səf(f)» c. səflər, sıralar, cərgələr
ə. «səfinə» c. gəmilər
ə. 1) ən kiçik, ən balaca; 2) (ən) kiçik qız // (ən) kiçik bacı
ə. Kiçik ayı bürcündən olan ulduz
ə. göyün cənub tərəfində çox parlaq bir ulduz
ə. 1) xarici görünüşlər; 2) sifətin ifadələri
ə. 1) asanlıq; 2) yavaşlıq, üsulluluq; 3) əlverişlilik
ə. «səhifə» c. t. qəzet, jurnal; mətbuat
f. söz, nitq
f. 1) söz bəzəyən; 2) bax süxənpərdaz
f. sözgəzdirən, aravuran, dedi-qoduçu
f. 1) öz danışığına fikir verən, danışığını bilən; 2) bax süxənvər
f. danışan, söz deyən
f. düzgün danışan, düz söz söyləyən
f. 1) yalançı, sözgəzdirən; 2) sözbaz, uydurmaçı, qeybətgəzdirən
f. yerli-yerində danışan, danışığını bilən
f. söz ustası, gözəl danışan
ə. istilik, hərarət
ə. «səxr» c. t. yer altında sabit tərkibli mineral
SÜKƏRA’ ə. «səkran» c. sərxoşlar, məstlər
ə. «sakin» c. 1) sakinlər, yaşayanlar; t. əhali, sakin; 2) t. sükan
ə. şəkər
ə. 1) yaşayış, sakinlik; 2) sakin olunan yer; məkan, mənzil, məskən, ev
ə. 1) durma, dayanma, qımıldanmama; 2) rahatlıq, asayiş, sakitlik; 3) durğunluq; 4) arası kəsilməmə, ara verməmə; 5) ərəb yazısında: samitin üzərinə q
ə. 1) sakitlik, hərəkətsizlik, durğunluq; 2) rahatlıq, əmin-amanlıq; 3) azalma, ara vermə
ə. sakitlik, susma, dinməmə, sakit olma
ə. çox danışmağı xoşlamayan; azdanışan
ə. «səqf» c. səqflər
ə. 1) düşmə, yıxılma, enmə; 2) yerindən oynama, aşağı sürüşmə; 3) öz mövqeyini itirmə; 4) uşağın ana bətnindən yarımçıq və ya ölü düşməsi; 5) yarpaqla
ə. 1) soy, nəsil, övlad; 2) xanədan, nəsil
SÜLASA’ ə. bax yövmüssülasa’
ə. üçlü, üç şeydən düzəldilmiş
SÜLB1 ə. sülalə, nəsil. SÜLB2 ə. 1) bərk, sərt, qatı; 2) m. heç bir şeydən mütəəssir olmayan; hissiyyatsız
ə. müəyyən nəsildən olan