ə. yaramaz, ədəbsiz
ŞƏR’ƏN ə. şəriətə görə; şəriətcə
ə. 1) qığılcım, qor; 2) m. müsibət, fəlakət
ə. və f. 1) qığılcım yağdıran, qığılcım saçan; 2) m. müsibətli, fəlakətli
ə. astronomiyada: Həməl bürcündə quzunun iki buynuzuna oxşayan iki ulduz
ə. 1) mənanı açma, izah etmə; izah; 2) bir əsərin izahına həsr edilmiş başqa bir əsər; təfsir. Şərhi-hal 1) mövcud vəziyyəti bildirmə, məlumat vermə;
ə. çox tamahkar; acgöz
ə. 1) kəsmə, yarma; bıçaq və s. yarası; 2) parça, hissə, dilim
ə. parça-parça, dilim-dilim, doğramdoğram
ŞƏR’İ ə. 1) qanuni; 2) şəriət qanunlarına əsaslanan, onlara müvafiq olan. ŞƏ’Rİ ə. bax şə’riyyə
ə. 1) müsəlman həyatında doğru yol; 2) Allahın göstərişlərinə əsasən yazılmış qanun(lar), islam qanunları
ə. və f. şəriət qanunlarını tətbiq edən (yüksək rütbəli din xadimi)
ə. 1) şərəfli; 2) mübarək, müqəddəs; 3) nəcib, əsil
ə. ət parçası
ə. 1) bir işdə iştirak edənlərdən hər biri; ortaq; 2) arxadaş, yoldaş
ə. şərik olaraq, ortaqlı
ə. şər işlər görən; pis, yaramaz adam
ə. qaytan, lent
ŞƏR’İYYAT ə. «şər’i» c. şəriətə və islamiyyətə aid işlər
ŞƏ’RİYYƏ ə. tük kimi incə damar; kapilyar
ŞƏR’İYYƏT ə. qanunilik
ə. coğrafi cəhət; günçıxan, gündoğan // məşriq
ə. şərq tərəfdən
ŞƏRQİ(YYƏ) ə. Şərqə aid olan, Şərqdə olan; şərqli
ə. 1) Şərq elmləri; 2) şərqşünaslıq
ə. 1) Şərq ölkələri əhalisi, şərqlilər; 2) bax şərqşünas
ə. və f. Şərq ölkələri mütəxəssisi
f. həya, xəcalət, utanma
f. 1) utanma, utancaqlıq; 2) utancaq bir iş görən; xəcalətli. Şərməndei-əyal arvad-uşağın yanında kasıblıqdan utanan; son dərəcə yoxsul
f. bax şərmsar
f. 1) utanma, utancaqlıq; 2) utancaq bir iş görən; xəcalətli
ə. 1) pislik, pis; 2) qovğa, hay-küy; 3) narazılıq, ikitirəlik; 4) m. pis adam, başqalarına pislik edən adam
ə. şər işlərə aid olan
ə. qabırğa sümüyünün qabaq tərəfindəki qığırdaq
ə. 1) əsas, zəmin; 2) sazişdə və s. irəli sürülən təklif, tələb
ə. 1) şərtlə əlaqədar olan, şərtlə bağlı; 2) nisbi
ə. və f. müəyyən şərtlər irəli sürülən bağlaşma; müqavilənamə
ə. və f. bax şurü şər
ə. qan damarı; arteriya
ə. qan damarına aid olan; arterial
ŞƏST1 ə. 1) bax zünnar; 2) bax neştər; 3) baş barmaq; 4) oxatanların barmaqlarına keçirdikləri sümük barmaqça; 5) tilov; 6) mizrab; 7) musiqi alətləri
ŞƏ’ŞƏAT ə. «şə’şəə» c. 1) parıltılar; 2) dəbdəbələr, təmtəraqlar. Şə’şəati-rux üz parıltısı
ŞƏ’ŞƏƏ ə. 1) parlaqlıq, parıltı, parıldama; 2) dəbdəbə, təmtəraq. Şə’şəəi-nur nur parıltısı
ŞƏ’ŞƏƏBAR ə. və f. parıltı yayan; parıldayan
ŞƏ’ŞƏƏDAR ə. və f. parıltısı olan; parıltılı
ŞƏ’ŞƏƏPAŞ ə. və f. parıldayan, parıltı saçan
ə. 1) şənlik, şuxluq; 2) cəldlik, zirəklik
ə. zarafat, lətifə
ə. «şəth» c. zarafatlar, lətifələr