f. izləmə, təqib
f. ayaqqabı
PARƏ1 f. 1) parça, para, tikə, hissə; 2) ədəd; 3) az, azacıq, bir az; 4) bölük, bölmə; 5) ayın ilk gecələrində Ayın oraq kimi görünən şəkli
f. parça-parça, tikə-tikə
PARS1 f. fars (xalq). PARS2 f. pələngə oxşayan yırtıcı heyvan. PARS3 f. itin hürməsi. PARS4 f. atəşpərəst
f. zahid, abid
f. farsca
PAS(İ)BAN f. gözətçi, qarovulçu
f. 1) saçılmış, səpələnmiş; 2) dağılmış, sökülmüş
f. ayaq. Payi-mələx çəyirtkə ayağı (qarışqa tərəfindən Süleyman peyğəmbərə hədiyyə edilmişdir); payi-piyadə ayaqla, piyada; payi-dar dar ağacının altı
f. 1) axır, son, nəhayət; 2) uc, kənar
f. 1) ayağıbağlı; 2) m. dustaq, məhbus; 3) m. əsir
f. 1) ayağıbağlı; 2) m. əlaqəli, əlaqədar
f. 1) ayaqdan öpmə; 2) m. yaltaq
f. daima, həmişəlik, uzun zaman davam edən
f. 1) rütbə, mənsəb; 2) paya, dirək; 3) pilləkən, nərdivan; 4) ayaq, qıç (stolda, stulda və s.); 5) mərtəbə, pillə; 6) əsas, baza
f. pillə-pillə, tədricən, tədriclə
f. 1) ayaq altına salınan, ayaq altına atılan; 2) m. peşkəş, hədiyyə
f. sabit, bərqərar
f. 1) ayaq altında qalan, təpikaltı; 2) m. yazıq, fağır, zəlil; 3) m. məhv olan
f. ölkənin mərkəz şəhəri
f. ayağı qandallı
f. zəhərin təsirini məhv edən çarə
f. 1) atəşpərəstlərin müqəddəs kitabı «Zend Avesta»nın pəhləvi dilinə tərcüməsinin adı
f. fars və əski Azərbaycan əlifbalarında hərfinin adı
f. bəxşiş, hədiyyə
f. 1) ləpir, iz; 2) ard, arxa; 3) kaman kirişi
f. bax peydərpey
f. 1) aşkar, zahir; 2) tapılmış, əldə edilmiş; 3) zühur etmiş, üzə çıxmış
f. bax peyhapey
f. bax pəyam
f. bax pəyambər
f. peyğəmbərlik
f. 1) dəlik, deşik; 2) mağara
f. dalbadal, bir-birinin ardınca
f. 1) xəbər, məktub və s. aparıb-gətirən; 2) hər hansı planetin ətrafında dolanan səma cismi
f. 1) oxun ucundakı sivri iti metal parçası; oxun deşici ucluğu; 2) oxatma təlimi; 3) m. kirpik. Peykani-hicr ayrılıq oxu
f. 1) döyüş, vuruş; 2) mübarizə
f. 1) bədən, əndam, cüssə; 2) surət, çöhrə, üz; 3) rəsm edilmiş, nəqş olunmuş. Peykəri-sədparə yüz yerə parçalanmış bədən, parça-parça olmuş cəsəd; pe
PEYMAN(Ə)1 f. əhd, iqrar, söz vermə
PEYMAN(Ə)1 f. əhd, iqrar, söz vermə. PEYMANƏ2 f. bax peyvanə. Peymanei-qəm qəm qədəhi, kədər piyaləsi
f. bax peymanşikən
f. əhdini sındıran, sözündən dönən
PEYRƏV(İ) f. birinin ardınca getmə; ardıcıllıq; tabe olma; tabelik
f. birinin ardınca gedən; tabe; ardıcıl
f. 1) ölçü qabı; 2) qədəh, piyalə; 3) qafa tası
f. 1) bitişik, bitişmə; 2) calaq növü; 3) əlaqə, bağlılıq; 4) yoluxucu xəstəliklərə qarşı bədənə vaksin yeritmə və həmin əməliyyatın özü
PEYVƏST(Ə) f. 1) daima, daimi; 2) birləşdirilmiş; 3) bitişik, bir-birinə keçirilmiş; 4) çatma (qaş haqqında)