KÖPƏŞİMƏK

(Göyçay, Qarakilsə, Ucar)
1. bax kövəşiməx’
2. göyərib qalxmaq (Qarakilsə, Ucar). – Ditdili əlimi dişdədi, əlim köpəşidi (Ucar); – Həmişə yaz gələndə köpəşiyip qalxır, bıraları alır ağzına (Qarakilsə)
KÖPƏŞİMAX
KÖPGƏR

Digər lüğətlərdə