1. Təmiz, aydın, açıq, saf. Ləkəsiz səma. Ləkəsiz üfüq.
– Göylərin aynası, ləkəsiz (z.) durur; Xilqətin ən dərin mənası budur.
Mavi üfüqlər dumduru, ləkəsiz və nəhayətsiz görünürdü.
Səhər çağı hava sərin; Göylər ləkəsiz.
2. məc. Şərəfli, namuslu, adı təmiz, alnıaçıq. Ləkəsiz qız.
– Öz ləkəsiz vicdanınla; Ana yurdu möhkəm qoru!