LƏTİFƏÇİLİK

is. Lətifə söyləməyi sevmə, bacarma; zarafatçılıq.
[Vaqifin] zövq, nəşə və lətifəçiliyi yüksək dərəcəyə çıxmışdı. Çəmənzəminli.

LƏTİFƏÇİ
LƏTİFLƏŞMƏ

Digər lüğətlərdə