MÜN’İM
ə. 1) nemət verən, adamları yedirib-içirdən; 2) yaxşı işlərlə məşğul olan; 3) dövlətli, varlı; 4) əliaçıq, səxavətli.
MÜN’İM
ə. 1) nemət verən, adamları yedirib-içirdən; 2) yaxşı işlərlə məşğul olan; 3) dövlətli, varlı; 4) əliaçıq, səxavətli.