MƏŞRUBAT

top. [ ər. “məşrub” söz. cəmi] İçilən şeylər, içkilər (şərab, şərbət və s.).
Nökər Səfi stolun üstünə boşqablar və ənva məşrubat düzür. Ə.Haqverdiyev.
Ortalıqda müzəyyən xonçalarda əlvan şirniyyat və sair Şərq adətincə ləvazimat, məşrubat, həlviyyat [düzülmüşdü]. M.S.Ordubadi.

MƏŞRİQ
MƏŞRUT

Digər lüğətlərdə