MİTİL-ŞİTİL

top. dan. Üzü tökülmüş, dağılmış, yıpranmış, köhnə, cındır yorğandöşək, palaz və s.
Əsgər addımlayıb Kosanın mitil-şitilini tərpətdi, ağac çarpayısını yırğaladı. S.Rəhimov.
Arada bir dönüb evin içinə döşənən mitil-şitilə bax(dı). Ə.Əbülhəsən.

MİTİL
MİTİLLƏŞMƏ

Digər lüğətlərdə