1. is. İzin, icazə, rüsxət.
Qapıçı telefon ilə müdirdən müsaidə istəyib səyyahları içəri buraxdı.
O, sonra aşağı qatda pəncərəyə yaxın oturmuş bir gəncin müsaidəsini alaraq tez pəncərə önünə keçdi.
□ Müsaidə etmək – bax müsaidə vermək.
[Xanım:] Müsaidə edin, bir məktub yazım, qoyum.
Müsaidə etsəydiniz, təcrübə üçün sizi lentə çəkərdik, – dedim.
Müsaidə vermək – izin vermək, icazə, razılıq vermək, rüsxət vermək.
Mən onun davam etməsinə müsaidə vermədim.
2. Müsaidənizlə şəklində zərf – icazənizlə, izin versəniz.
Müsaidənizlə bir neçəsini təqdim etmək istəyirəm.
[Yaşlı kişi:] İndi müsaidənizlə mətləb üstünə qayıdaq.