MÜZLİM

sif. [ ər. ] klas.
1. Qaranlıq, zülmətli. Müzlim bir gecə.
2. Məchul, şübhəli, qaranlıq.
O məni özü ilə bərabər, sanki bildiyim və tanıdığım bu dünyadan daha müzlim, daha çirkin bir dünyaya sürükləyirdi. M.S.Ordubadi.
Gənc qız bu alaqaranlıq otaqda müzlim kölgələr arasında doğma anasını belə Əminə ilə qarışıq salırdı. Ə.Əbülhəsən.

MÜZİKL
MÜZTƏRİB

Digər lüğətlərdə