MƏZKUR

sif. [ ər. ] kit. Zikr olunmuş, adı çəkilmiş, haqqında danışılmış; yuxarıdakı. Məzkur şəxs. Məzkur əhvalat.
– Şəxsi-məzkur Qəzvinin qəryələrindən Kərbəlayı Səlim adlı bir dehqanın oğlu idi. M.F.Axundzadə.
Bahadır bir ağanın dalına qısılıb, məzkur qızı yaxşı manşırladı. N.Nərimanov.

MƏZİYYƏTLİ
MƏZLUM

Digər lüğətlərdə