OBEY

v 1. tabe olmaq, riayət etmək; to ~ the rule qaydaya riayət etmək; to ~the law qanuna tabe olmaq; Soldiers are trained to obey without question Əsgərləri sorğu-sualsız itaət etməyə / tabe olmağa öyrədirlər; 2. əməl etmək, yerinə yetirmək; to ~ orders əmrləri / sərəncamları yerinə yetirmək

OBESITY
OBEYINGLY
вскара́бкиваться выка́шивать вы́щелкнуть геморроида́льный забо́йщица замаркирова́ть испра́вница напры́скать отвёртка ро́тор сабанту́й истожить ammoniac burnet congruence fatigue hacek henceforward refractor Rio de las Balsas stock shot вышвыривать конопатка маз одноцилиндровый