QICIQLAYICI

sif. Qıcıqlandıran, qıcıq təsiri oyadan, təxriş edən, təxərrüşə gətirən.
Bir qədər sonra [Qoçər] kəskin qıcıqlayıcı bir qoxudan ayılıb yenə gözlərini açdı. M.Rzaquluzadə.

QICIQLANMAQ
QICILDANMAQ

Digər lüğətlərdə

дура́чить испре́вший кисе́йный нашинко́вываться незако́нченный русачо́к утемне́ние хобби́ст возомни́ть реформати́ровать утыкать бересква chrysophilist Cracow fixity phonetically ruff stripped videophone wild pig work task виноградарство газетчик зачать памфлет