QAFİLƏ

is. [ ər. ] Birlikdə yol gedən atlılar və s. dəstəsi; karvan.
Qafilə bir az irəliləyib sağ tərəfə – qala qapısına doğru döndü. Çəmənzəminli.
Fəxrəddinin qafiləsi Araz çayından Şimali Azərbaycana keçdiyi zaman onun atının ayaqları altında yüzlərcə qurban kəsildi. M.S.Ordubadi.
Qadın və uşaqdan ibarət olan bu qafilə içərisində yalnız beş kişi var idi. A.Şaiq.

// Bir-birinin ardınca gedən maşın və s. dəstəsi; qatar.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • QAFİLƏ qafilə bax karvan
QAFİLANƏ
QAFİLLİK

Digər lüğətlərdə

норадренали́новый полустере́ть предчу́вствоваться разувери́тельный расква́шивание расторжи́мость уроже́нка верстачо́к колонизи́роваться незаме́тно расшива́ться с по́мощью саркасти́ческий тиреотоксико́з шифрова́ть эклекти́зм administratrices aluminum jock propugnaculum rhapsody simmer down болванка неравноправный хиазм