QARAYAXA

sif. dan. İstədiyindən əl çəkməyən, tutduğunu buraxmayan, qır-saqqız olub adamı təngə gətirən. Qarayaxa adam. Qarayaxa (z.) olmaq.

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • QARAYAXA QARAYAXA – HƏYALI Vallah, lap əlindən cana gəlmişəm; Sırtıq, qarayaxa “kavaler”lərin (C.Novruz); Qızdan həyalı oğlana rast gəlmisən, şərbət olmamış və
QARAYAĞIZ
QARAYAXALIQ

Digər lüğətlərdə