1. Quduz olmaq, quduzluq xəstəliyinə tutulmaq.
2. məc. Son dərəcə hiddətlənmək; hirsindən, acığından özünü itirmək dərəcəsinə gəlmək.
Şişman adam artıq büsbütün quduraraq əsəbi hallar keçirirdi.
3. məc. Coşmaq, tüğyana gəlmək, şiddətlənmək.
Çırpınırkən xilas üçün həpimiz; Daha dəhşətlənib qudurdu dəniz.
4. məc. Azğınlaşmaq, həddini aşmaq, cığırdan çıxmaq; hərəkətində, danışığında hədd-hüdudu aşmaq.
Ədə, qardaş, vallah, sən qudurubsan, sən heç özün də bilmirsən ki, nə danışırsan.
Kazım ilə söhbətdən sonra müdir onun adını qaraladı və ürəyində bunu da dedi: – Üz vermək lazım deyil, qudurar.
// Lovğalanmaq, tay-tuş tanımamaq, özünü yüksək tutmaq (var-dövlət və ya mənsəb sayəsində).