QUZULAMAQ₂

f. məh. Yumşalıb narınlaşmaq, ovulub tökülmək, boşalmaq, yaxud horra halına gəlmək (torpaq haqqında).
Bir tərəfi quzulayıb ot saçaqları sallanan bir təpədə iri qol-qanadı qurumuş bir ağac vardı. Çəmənzəminli.
Tikanlı tel uzanır, hər yana əyri, qıyğac; Palçıq çıxır qurşağa, quzulamış səngərdə. R.Rza.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • QUZULAMAQ yumşalmaq — boşalmaq
  • QUZULAMAQ doğmaq — balalamaq

Omonimlər

  • QUZULAMAQ QUZULAMAQ I f. Quzu doğmaq, balalamaq. Quzuladı qoyun, töküldü döllər; Yaylaq həvəsini qıldı ellər (Xətayi)

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • QUZULAMAQ QUZULAMAQ – BƏRKİMƏK Bir tərəfi quzulayıb ot saçaqları saxlanan bir təpədə iri qol-qanadlı qurumuş bir ağac vardı (Çəmənzəminli); Rüstəmə elə gəldi ki
QUZULAMA
QUZULAMAQ₁

Digər lüğətlərdə