QIRMANC

is. Heyvanları sürərkən vurmaq üçün kirişdən, dəridən, ipdən və s.-dən qayrılan uzun dəstəli qamçı; şallaq, tatarı.
Salman kişi də arabanın boyunduruğuna oturdu, … əlindəki uzun qırmancını havada bir neçə kərə şatlatdı. A.Şaiq.
Faytonçu qırmancı havada yellədikdə atlar hərəkət etdi. M.İbrahimov.
İndi Bağırın sağ əli olan Nüsrət əlində qırmanc qazılan anbarların yanında fırlanırdı. Ə.Məmmədxanlı.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • QIRMANC qırmanc bax şallaq
  • QIRMANC qamçı — şallaq — tatarı — dəyənək

Etimologiya

  • QIRMANC Bir ehtimala görə, sözün kökü qırmaq feili ilə bağlıdır. Saxlamaq feilindən saxlanc kəlməsi, tıxmaq feilindən tıxac kəlməsi əmələ gəldiyi kimi, qırmaq
QIRMAQ
QIRMANCLAMA

Digər lüğətlərdə