qıylamaq
гл. къив чӀугун, гьараюн, цӀвагъун, гьарайна эверун (кил. qıy¹).
гл. нугъ. еб (багъ, къайтан) ттун (кил. qıy²).
f. héler vt
f. to shout, to cry; to yell, to scream
глаг. разг. кричать, громко звать
f. Qıy vurmaq, qışqırmaq, haray çəkmək, bağırmaq, səsləmək, qışqırıb çağırmaq (bax qıy1)