ə. «tələbə» c. 1) tələb edənlər; 2) tələbələr; 3) t. m. yüngül adam.
ə. «tələbə» c. 1) tələb edənlər; 2) tələbələr; 3) t. m. yüngül adam.
is. [ər. “tələbə” söz. cəmi] 1. köhn. Ruhani məktəbində oxuyan tələbələr. Şeyx Əbu Səid gecələr əvvəli-təbdə tüllaba dərs verərdi
Tam oxu »сущ. 1. устар. учащийся духовной школы 2. перен. несерьёзный, ветреный, легкомысленный человек. Tüllabın biridir он несерьёзный человек
Tam oxu »[ər. “tələbə” söz. cəmi] сущ. 1. куьгьн. телебаяр, студентар (руьгьани школада кӀелзавай); 2. пер. кьезил хесетар авай, кьанцӀархъан, амалдарвилелди,
Tam oxu »