f. 1) hamam ocağı; külxan; 2) təmizlənmiş bağırsaq, iç və s.; 3) uşaqlıq yolu.
f. 1) hamam ocağı; külxan; 2) təmizlənmiş bağırsaq, iç və s.; 3) uşaqlıq yolu.
(Quba) dəyirmanda buğda tökülən yer, təknə. – Dəgirmanın tunində ancağ un kilo qədər buğda qalıbdu
Tam oxu »tun1 n 1. böyük çəllək (şərab, pivə və s. üçün); 2. həcm vahidi (şərab, pivə və s. ölçmək üçün) tun2 v (-nn-) 1
Tam oxu »vt 1. etmək; yerinə yetirmək, qayırmaq, qılmaq, cürləmək, e(y)ləmək, əməl etmək, əncam vermək; seine Pflicht ~ öz vəzifəsini yerinə yetirmək; 2
Tam oxu »