1. Tufan, bərk ləpələnmə, dalğalanma, coşma.
Dənizdə … elə bir təlatüm var idi ki, heç deməyə gəlməz.
□ Təlatümə gəlmək – bərk dalğalanmaq, ləpələnmək, coşmaq.
Bir azdan sonra, bərk yel əsib tufan qopdu, dərya təlatümə gəldi. ().
Təlatümə gətirmək – bərk dalğalatmaq, ləpələndirmək, coşdurmaq.
Gilavar dənizi təlatümə gətirdi.
// Obrazlı təşbehlərdə.
Sənin varlığından bir an içində; Milyon təlatümlər, tufanlar keçir.
Hisslər, döyüntülər təlatümündə; Üzür Cəmilənin fikri, xəyalı.
2. məc. Çaxnaşma, vəlvələ, həyəcan, keşməkeş.
□ Təlatümə gəlmək – həyəcanlanmaq, coşmaq.
Təlatümə gətirmək – həyəcana gətirmək, hərəkətə gətirmək, çaxnaşdırmaq, təlaşa salma.
Bu dastan… Yavərin sinəsində arxayın yatan duyğuları təlatümə gətirdi.
