UMSUNMAQ

f. Ümidi boşa çıxmaq, aldanmaq, umsuq olmaq, gözü qalmaq, ümidində aldanmaq.

Etimologiya

  • UMSUNMAQ Sözün kökü ummaq feili ilə bağlıdır, -sun şəkilçisi arzu, meyil bildirir (um feilindən umu ismi (umu-küsü deyirik), ondan isə umusun feili əmələ gəlib
UMSUNMA
UMSUTMA

Digər lüğətlərdə