VÜQU

[ ər. ] köhn. Vaqe olma, baş vermə.
Hadisati-mütənəvviənin vüquundan sonra, Məhəmməd şah Səfəvi səltənəti öz oğlu Şah Abbasi-Əvvələ təslim etdi. M.F.Axundzadə.
Bir qadın da … ətrafında vüqu bulan hər bir şeyə gözaltı baxıb diqqət yetirirdi. B.Talıblı.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • VÜQU vüqu bax əhvalat
VÜQARSIZLIQ
VÜQUAT

Digər lüğətlərdə

головокружи́тельный орля́нка отстаю́щая сопричисле́ние тиу́н трено́житься демагоги́чный затруднённость кише́чник нама́сливаться оживи́ться -ём еропа лорнет ajar chevvy erythro- pedestrian psywar self-devotion subtopian two-horse мотобот мошонка талый