XAMA
(Astara, Bərdə, Borçalı, Cəbrayıl, Cəlilabad, Daşkəsən, Füzuli, Qazax, Lənkəran, Ordubad, Şərur, Tovuz, Yevlax)
çiy südün üzü. – Savax-savax bir istikən xama yi, gör nejə kökəlersəη (Qazax); – Xameyi nəhrədə çalxadıx, yaxşı yağımız oldu (Daşkəsən); – Dağa gesseydim, çoxlu xama yə:rdim (Cəbrayıl)
II
(Qazax)
xəmir mayası
III
(Cəlilabad, İmişli, Zəngilan)
xalça toxumaq üçün ip. – Gəbə toxumağ üçün iki put xama hazırramışam (Zəngilan); – Xamadan ilmə vırallar (İmişli); – Xalça toxıyəndə xamam çatmadı, borc aldım (Cəlilabad)
IV
(Astara, Lənkəran)
mitillik parça
V
(Xaçmaz)
qoca