XİTABƏT

is. [ ər. ]
1. Xətiblik.
2. Səlis və aydın nitq söyləmə qabiliyyəti.
Ey süxəndanan, bu günlər bir hidayət vəqtidir! Ülfətü ünsiyyətə dair xitabət vəqtidir! M.Ə.Sabir.

□ Xitabət kürsüsü – natiq üçün düzəldilmiş xüsusi hündür yer.
Qurban ağır-ağır ayağa durub xitabət kürsüsünə yaxınlaşdı. İ.Şıxlı.
Bir stəkan təmiz su; Bir xitabət kürsüsü; Ürəyimin gur səsi; Dalğa-dalğa yayılsın; Yer də, göy də ayılsın! X.Rza.

XİTABƏN
XİTABNAMƏ

Digər lüğətlərdə

адъюнкту́ра в отде́льности джентльме́нствовать па́фосно печо́ринство практику́ющий прекруто́й развед... сино́дик слои́стость форсу́нка ще́риться атласный гекзаметри́ческий подвяда́ть Добруджа glebe-house ivory white pint-pot pitch over squash hat uey vimineous xoana пижон