XİTABƏT

is. [ ər. ]
1. Xətiblik.
2. Səlis və aydın nitq söyləmə qabiliyyəti.
Ey süxəndanan, bu günlər bir hidayət vəqtidir! Ülfətü ünsiyyətə dair xitabət vəqtidir! M.Ə.Sabir.

□ Xitabət kürsüsü – natiq üçün düzəldilmiş xüsusi hündür yer.
Qurban ağır-ağır ayağa durub xitabət kürsüsünə yaxınlaşdı. İ.Şıxlı.
Bir stəkan təmiz su; Bir xitabət kürsüsü; Ürəyimin gur səsi; Dalğa-dalğa yayılsın; Yer də, göy də ayılsın! X.Rza.

XİTABƏN
XİTABNAMƏ

Digər lüğətlərdə

вероотсту́пничествовать виаду́к вру́бок идеализи́рование комэ́ск молока́нин опеча́тываться сосу́нчик добря́чка заручи́ться иго́рный косо́й перека́чивать гнать Backus normal form Cathie errorist galactose highjack Jamie Jekyll-Hyde paste up reinforced sue тяговый