XORLAMAQ

f. Hürkmək, hürküb çəkilmək. Bəxtiyar pambığı atdı gölə. Gölün suyu o saat köprüyüb qalxdı.
Atlar bunu görən kimi, xorruyub geri çəkildilər. (Nağıl).
Biz xeyli getmişdik ki, birdən Xanpərinin atı xorladı. Ə.Vəliyev.

// Məc. mənada. Güvəc görməyən qazan görəndə xorlayar. ( Ata. sözü ).
// Çəkinmək.
XORLAMA
XORMEYSTER

Digər lüğətlərdə