1. Aydın olmayan, boğuq, tutqun səs çıxarmaq; xırıltı səsi çıxarmaq.
Ölmək ölməkdir, xırıldamaq nə deməkdir. ( ).
[Dəli:] “uşaqları gözləyin, uşaqları gözləyin” deyə-deyə epileptik adamlar kimi yerə dəydi, xırıldayaraq yuxuya getdi.
Əlyarovun üzgözü əyildi. – Nəyi soruşum, nəyi öyrənim? – deyə xırıldadı.
Zakir udqundu, özünə yad gələn boğuq, titrək bir səslə xırıldadı.
2. bax xışıldamaq.
Qar xoş bir səda ilə xırıldayır.